Laat je raken
Hallo Brigit!
Heb je vandaag nog even tijd tussen 13.00 en 14.30? Een mooi gesprek start met een appje zomaar op een zonnige dinsdagmiddag. Eigenlijk ben ik al vrij maar Noortje en ik hebben een afspraak met elkaar. We spreken elkaar ongeveer 1x in de twee weken. Ik fungeer als een ‘luisterend oor’ daar waar nodig. Dat ‘oor’ bied ik haar graag …….overigens niet alleen aan haar maar aan aan een ieder die hier behoefte aan heeft.
Noortje
Ze vertelt over een situatie die ze de afgelopen twee weken heeft meegemaakt waarbij ze een zorgvrager in het laatste stadium van kanker
heeft mogen verzorgen. ‘Het doet mij wel wat!’, zegt ze. Ik ben even bang dat het niet goed met haar gaat maar al gauw haal ik opgelucht
adem, mijn schouders zakken naar beneden en ik voel de spanning uit mijn lichaam wegebben. Ik kijk haar aan…en voel hoe trots ik op haar
ben. Wat een kanjer zeg! Om in een vreemde omgeving, ver van huis, de taal (nog) niet helemaal machtig, functioneren in hoog complexe zorgsituaties bijna al een ‘echte’ verpleegkundige. Wauw!
Ik vraag aan haar wat ze precies bedoelt met ‘het doet mij wel wat-uitspraak’ en ze licht dit toe. Ze twijfelt of dit wel goed is, dat ze wat
voelt en dat deze zorgvrager iets met haar doet. Waarom zou het niet goed zijn? Is mijn vraag. En zo praten wij online nog een tijdje
met elkaar door. Ik vertel haar later dat ik blij ben dat het haar raakt en ik geef haar mee dat het mij lijkt, dat het goed is dat zij geraakt wordt.
Ze zucht diep en lijkt opgelucht nadat ik de woorden heb uitgesproken. Zij laat zich raken door de zorgvrager en ik laat mij raken door haar.
Heb je nog even tijd?
Ik laat mij raken door Noortje en dat voelt goed! Ik kan zijn wie ik wil zijn, wat ik doe en waar ik voor sta. Authentiek zijn, betrokkenheid tonen met oprechte interesse naar Noortje toe. Dicht bij mijzelf willen blijven als mens (op de eerste plaats) en als coach (op de tweede plaats). Teruggeven
wat ik denk en voel en daarmee een verbinding aangaan met wie zij is en wat ze wil gaan worden. Door open te staan voor elkaar kan zij groeien in haar rol en ik in die van mij. Zo leren wij van elkaar en met elkaar. Hoe mooi is dat! Ik ben er oprecht van overtuigd dat als ik mij laat raken er iets ontstaat. Het vormt een basis voor een mooie en fijne samenwerking waarbij er ruimte is voor mijn ontwikkeling en ontplooiing (en die van
Noortje). Kortom er kan geleerd (gaan) worden.
